Kłamstwo i Prawda

Dzisiejszą sesję uzdrawiania miałem w temacie kłamstwa i prawdy.

Nie lubię kłamania. Nie potrafię kłamać. Nie lubię, gdy inni mnie okłamują. W życiu świadomie może skłamałem ze 2-3 razy. Niestety, łatwo ze mnie wyciągnąć różne rzeczy, bo jak ktoś mnie się o coś spyta, trudno mi tę osobę okłamać. Źle się z tym potem czuję. Ale źle się też czuję z tym, gdy ktoś ode mnie wyciągnie prawdę, którą wolałbym, żeby ta osoba nie znała.

Sesja zaczęła się od myśli i emocji związanych z tym, że inni mnie okłamują. W sumie nie jest istotne, czy faktycznie tak jest, czy są to moje wyobrażenia. Ważne jest to, co doświadczam, jak to czuję, jakie pojawiają się myśli u mnie. Świat zewnętrzny jest lustrem nas samych, tego, czego nie chcemy widzieć w sobie i prowokuje nas do wchodzenia w pewne doświadczenia, żeby zobaczyć, co ukrywamy przed sobą. W tym przypadku domyślałem się, że na głębszym poziomie siebie sam siebie okłamuję, wypieram to jednak ze swojej świadomości i na wyższym poziomie tkwię w odczuciu, że inni mnie okłamują, sam trzymając się silnie poczucia, że mówię prawdę, że daję innym i sobie prawdę. W skrócie: wyparcie czegoś ze świadomości u siebie i projekcja tego na zewnątrz siebie. To już nie ja okłamuję siebie, ale inni okłamują mnie.